منابع انسانی شایسته، باارزش‌ترین سرمایه سازمان‌ها در قیاس با سرمایه‌های فیزیکی هستند. در هزاره سوم، سرمایه انسانی شایسته، مهم‌ترین سرمایه سازمان‌ها و از عوامل دستیابی به مزیت رقابتی پایدار می‌باشد که حضور و رشد در بازار رقابتي را تضمین می‌نماید. امروزه منابع مالي و فناورانه فقط جزو مزایای سازمان‌ها به‌شمار نمی‌روند بلكه وجود منابع انسانی شایسته است كه مي‌تواند فقدان يا نقص سایر منابع را جبران کند. به همین دلیل بر نقش ارزشمند منابع انسانی در سازمان تأکید می‌شود و مدیریت مطلوب آنها بسیار مهم و حساس تلقی می‌گردد. مديريت منابع انساني در سازمان مي‌تواند با طراحي برنامه‌هایی براي جذب و توسعه نيروهاي سازمانی شایسته و مستعد، نقش مهمي در بقا و بهره‌وری سازمان ايفا كند. مدیریت منابع انسانی، طی سال‌های اخیر، به تدریج توجه خود را از یک نقش انفعالی نگه‎داشت نیروی انسانی، به نقش وسیع‌تری که شامل یکپارچه‌سازی استراتژی منابع انسانی با استراتژی سازمان، توسعه منابع انسانی، تجدید ساختار سازمان و ... می‏باشد معطوف داشته است.

وجود سرمایه‌های انسانی در سازمان‌ها، شرطی ضروری براي موفقيت سازمان‌ها است اما كافي نيست. در واقع، سازمان‌ها نیاز به استراتژی‌هایی دارند تا بتوانند از نیروهای انسانی مستعد و شایسته به طور مؤثر بهره‌گیری کنند. توسعه نیروی انسانی در سازمان‌ها می‎تواند خودآگاهی آنها را افزایش و آنها را در دستیابی به فراشناخت یاری دهد و دانش، مهارت و انگیزه آنها را در بهتر انجام دادن وظایف سازمانی افزایش دهد. وقتی فعالیت‌های سازمانی، بر مبنای دانش و یادگیری سازمانی باشد، آموزش و توسعه نیز نقش برجسته‌تری در یادگیری و محقق شدن اهداف راهبردی سازمان خواهد داشت. به عبارت دیگر، آموزش و توسعه، ابزاری کارا و ارزشمند برای سرمایه‌گذاری بر منابع انسانی سازمان می‌باشد که رویکرد قابل‌بررسی در این کتاب نیز است.

سازمان‌ها باید به ضرورت فراهم آوردن فرصت رشد و شکوفایی منابع انسانی خود واقف باشند؛ زیرا امروزه سازمان‌هایی موفق خواهند بود که برای کارکنان خود فرصت‌هایی فراهم نمایند تا استعدادهای بالقوه‌ خود را شکوفا سازند و قابلیت‌ها و مهارت‌های خود را توسعه دهند؛ یعنی استعدادهای منابع انسانی در درجه اول به شیوه علمی شناسایی شود و زمینه و زیرساخت‌های لازم برای بهره‌گیری از این استعدادها فراهم گردد؛ در واقع تحقق سازمان توسعه‌یافته، در گروی منابع انسانی توسعه‌یافته است. برای توسعه منابع انسانی نیز باید زیرساخت‌های سازمانی مهیا باشد و فرد و سازمان هر دو به اهمیت آن واقف باشند. تعداد کمی از سازمان‌ها بر توسعه منابع انسانی و هزینه کردن در این خصوص تأکید دارند. در حقیقت بیشتر سازمان بر روی فناوری‌های نوین و استفاده از تکنولوژی، سیستم‌های برنامه‌ریزی و نرم‌افزارهای کاربردی سرمایه‌گذاری می‌کنند تا بر روی منابع انسانی خود. ولی سازمان‌های پیشرو و توسعه‌یافته، موفقیت خود را با سرمایه‌گذاری بر روی سرمایه‌های انسانی تضمین می‌کنند و منابع انسانی خود را به سمت توسعه خود و توسعه سازمان سوق می‌دهند. مدیران منابع انسانی باید روش‌های شناسایی، توسعه و نگه‎داشت کارکنان مستعد را بیاموزند و آنها را در سازمان اجرا کنند؛ زیرا به واسطه محیط رقابتی و کمبود منابع انسانی دانشی- مهارتی، پیدا کردن و نگه‎داشت سرمایه‌های انسانی، از اولویت‌های مهم سازمان‌های موفق محسوب می‌شود.

در این راستا هدف از تألیف این کتاب، پرداختن به موضوع مدیریت كارآمد سرمایه‎های انسانی است و نتیجه پژوهش و مطالعه در زمینه ساختار، قوانین جذب، توسعه و نگه‎داشت منابع انسانی در سازمان‌های مختلف می‌باشد.