دبیرکل انجمن علمی اقتصاد شهری ایران گفت: براساس اعلام سازمان ملل، جمعیت آلونک نشینی و حاشیه نشینی در شهرها تا سال ۲۰۵۰ دوبرابر می شود.

به گزارش خبرگزاری مهر، سید محسن طباطبایی مزدآبادی در نشست تخصصی رسانه و اقتصاد مقاومتی با عنوان ستاد مردمی اقتصاد و رسانه که از سوی انجمن علمی اقتصاد شهری ایران در فرهنگسرای رسانه برگزار شد اظهار داشت: تمامی پیش بینی ها حاکی از افزایش جمعیت شهرنشین در آینده است و برنامه ریزان و تصمیم سازان شهری باید خود را مهیای این مهم کنند که در آینده نزدیک با شهرهای متراکم تر و پرجمعیت تری رو به رو خواهد شد.

وی ادامه داد: از طرفی دیگر سازمان ملل از گسترش دو برابری آلونک نشینی و حاشیه نشینی در شهرها تا سال ۲۰۵۰ خبر می دهد و این امر اهمیت این موضوع را دو چندان می کند چرا که برنامه ریزی شهری آینده باید صدای تمامی اقشار شهر نشین را بشنود.
دبیرکل انجمن علمی اقتصاد شهری با بیان اینکه در هر شهر بیش از ۵۰ درصد مساحت آن به مسکن و ساختمانهای‌ مسکونی اختصاص می‌یابد ادامه داد: فضاهای مسکونی از نظر وسعت و اهمیت، بیشتر از دیگر کاربریها مانند کاربریهای تجاری، فضای سبز و فضای ارتباطی در حیات شهری ایفای‌ نقش می‌کنند.

وی با بیان اینکه مسکن به طور کلی بین ۳۵ تا ۴۰ درصد مخارج خانوار را به خود اختصاص می دهد و حدود ۱۵ درصد کل اشتغال کشور در بخش مسکن است خاطرنشان کرد: سازنده مسکن نه تنها یک دارایی اقتصادی یعنی واحد مسکونی را تولید می کند، بلکه تمام انواع فعالیت های ثانوی را ایجاد می کند؛ بخشی از نیروی کار در این بخش شاغل می شوند و از این فعالیت کسب درآمد می کنند.  

طباطبایی افزود: از سوی دیگر با توجه به اینکه این بخش با بیش از ۳۰۰ صنعت رابطه پسینی و پیشینی دارد، خرید و فروش نهاده های مورد نیاز مسکن، صنعت و تجارت را رونق می دهد. از طرفی دیگر بحران مسکن تا ۵  سال باقی می ماند و تا ۸ درصد افت GDP را در پی خواهد داشت.

این مدرس دانشگاه متذکر شد: یکی از مشکلات فقیران شهری این است که اگر بین ارزش بالقوه سکونتگاه و درآمدشان تناسبی وجود نداشته باشد سکونتگاه خود را به گروه‌های درآمدی بالاتر فروخته و به مساکنی با سطح پایین‌تر می‌روند.

به گفته وی مطالعات نشان می‌دهد که افزایش جمعیت شهرها، کاهش مسکن عمومی و درنتیجه پدیدار شدن سکونت‌گاه‌های غیررسمی را به دنبال داشته است این سکونتگاه‌ها همه جای جهان رو به توسعه به چشم می‌خورند و افراد ساکن در چنین سکونتگاه‌هایی با نام‌های مختلفی خوانده می‌شوند. ماسکوتا در آفریقای شرقی، چتربازان در مکزیک، اشغالگران در اسپانیا، شیلی و آرژانتین، فاولادو در برزیل که بیشتر این اسامی در فرهنگ محلی لکه ننگ تلقی می‌شوند.

دبیرکل انجمن علمی اقتصاد شهری ایران با تاکید بر اینکه مسکن اصلی ترین کاربری شهر و نقش مهمی در اقتصاد شهری دارد خاطرنشان کرد: تحقیقات نشان می دهد که ارتباط معنا داری بین افزایش قیمت زمین و لغزش فقیران شهری به حاشیه ها وجود دارد. زمانی که عرضه زمین برای توسعه و گسترش شهرها محدود باشد طبقات متوسط نیز به سمت سکونتگاههای غیر رسمی و حاشیه ها نزول می کنند.

به گفته طباطبایی امروزه بیشتر دولتها به این باور رسیده‌اند که اگر بازار زمین شهری به حال خود رها شود، با آسیبهای فراوانی همراه است که از آن جمله می توان عدم تخصیص زمین به کاربری های موثر نام برد. بعبارتی نابرابری در کاربری اراضی شهری خود منشاء نابرابری های اجتماعی و اقتصادی در سطح شهر می شود که این امر از آسیبهای جدی توسعه شهری در غیاب قوانین و مقررات است.

منبع : خبرگزاری مهر

تاریخ انتشار : 1397/05/03

شماره خبر : 4357119